Olekranon Kırıkları
S52.0OLEKRANON KIRIKLARI
Anatomik Özellikler ve Yaralanma Mekanizmaları
Olekranon, ulnanın posterior bölümünde yer alan çıkıntılı bir kemik yapıdır. Dirsek fleksiyon ve ekstansiyonunda önemli bir rol oynar ve triseps kasının tüm başları bu yapıya tutunur. Yüzeyel konumu nedeniyle direkt travmalara karşı oldukça hassastır. Bu nedenle, olekranon kırıkları genellikle doğrudan dirseğe düşme ya da çarpma sonrası meydana gelir. Alternatif olarak, elin üzerine düşülmesi sonucu triseps kasının ani kasılmasıyla da transvers kırıklar gelişebilir.
Klinik Bulgular
Dirsek arkasında lokal ağrı ve hassasiyet
Palpasyonda kemik defekti
Dirsek ekstansiyonunun kısıtlı ya da imkânsız olması (tam kırıkta tipik)
Monteggia tipi kırıklarla birlikte olabilir; bu durumda radyal baş da değerlendirilmelidir
Triseps kas fonksiyonunu değerlendirmek için hasta, kolunu bir yüzeye yerleştirmiş şekilde dirseğini ekstansiyona getirmeye çalışmalıdır. Hareket kısıtlılığı varsa ekstansör mekanizma zarar görmüş olabilir.
Ulnar sinir, medial epikondil çevresinden yüzeyel olarak geçtiği için nörolojik muayene yapılmalı, duyu ve motor işlevler kontrol edilmelidir.
Görüntüleme Yöntemleri
Standart radyografiler: AP ve lateral grafiler gereklidir.
Lateral grafi: Yer değiştirme, parçalanma ve eklem içi tutulum değerlendirmesi için kritiktir.
Karşı taraf ile karşılaştırmalı grafi: Fizis ile karışabilecek varyasyonları ayırt etmek için kullanılabilir.
Mayo Sınıflandırması
Klinik karar verme sürecini desteklemek amacıyla kullanılır:
Tip I: Yer değiştirmemiş, stabil kırıklar
Tip II: Yer değiştirmiş ancak stabil kırıklar
Tip III: Yer değiştirmiş, parçalanmış ve instabil kırıklar
Her tip ayrıca:
A: Parçalanmamış
B: Parçalanmış
Ortopedik Konsültasyon Endikasyonları
Açık kırıklar
Vasküler hasar bulguları
Sinir hasarı şüphesi
Mayo Tip II ve III kırıklar
Tip I dışındaki olekranon kırıklarının çoğu cerrahi müdahale gerektirir. Stabil olmayan yapılar, tam ekstansiyon kaybı veya parçalanma durumunda anatomik redüksiyon hedeflenir.
Konservatif ve Cerrahi Tedavi Seçenekleri
Konservatif Tedavi (Tip I):
Dirsek 45–90° fleksiyonda
Nötral ön kol pozisyonunda posterior atelleme
3–4 hafta sonra uzun kol alçı
Haftalık radyografik takip
Fizik tedavi ile fonksiyonel rehabilitasyon
Cerrahi Gerektiren Durumlar (Tip II–III):
Cerrahi öncesi geçici atelleme (tercihen 45° fleksiyon)
Cerrahi ile internal fiksasyon ve eklem stabilitesinin sağlanması
Yaşlı Hastalarda Tedavi Stratejileri
Bazı yaşlı hastalar, özellikle düşük talepli bireylerde, cerrahi dışı tedaviyle işlevsel iyileşme gösterebilir. Ancak bu kararda ortopedik görüş önemlidir. Çalışmalarda cerrahi grubun ekstansiyon hareket açıklığı daha iyi olsa da, genel fonksiyon skoru benzer bulunmuştur.
Sorumluluk Reddi Beyanı
Reçetemiz.net doktor ve eczacılardan oluşan geniş bir ekip tarafından, doktorlar ve tıp fakültesi öğrencileri için hazırlanmıştır. Buradaki bilgiler bir hekimin teyidine muhtaçtır. Sağlık profesyoneli olmayanların kullanımına uygun değildir. Sitenin amacı hekimlere kolaylık sağlamaktır. Hastanın klinik durumu gözetilerek reçetenin düzenlenmesi tanı koyan hekimin sorumluluğundadır. Reçetemiz.net herhangi bir sorumluluk taşımamaktadır.